DEZE SITE IS VERHUIST

vrijdag 25 mei 2012

ING duimt voor het Griekse elftal

Griekenland verraste iedereen in 2004 door het EK te winnen
Op bezoek bij mijn ouders. ‘Wat moet Lidl nou met het Nederlands elftal. Dat vindt ik maar vreemd. Het is toch een Duitse supermarkt,’ zegt mijn moeder. ‘Ach ma, het zal ze allemaal werkelijk een worst wezen voor welk team ze juichen, als de poen maar blijft komen’. ‘Ja maar toch, dat doe je toch niet? Dat is toch helemaal niet geloofwaardig?’ ‘Ze kunnen best ver gaan. Bedrijven maakt het echt geen worst uit. Ik zal het je laten zien’. In De Socialist van deze maand staat een reclame van Coca-Cola uit 1936. ‘Wat staat daar…Nou ja zeg!’ roept me moeder uit.

Ein Volk, ein Reich, ein Getrank. Coke ist es’. De nazi-adelaar met een gelauwerd hakenkruis op de achtergrond laat weinig aan de verbeelding over. Coca-Cola staat volledig achter Hitler. Coca-Cola was dan ook zeer populair in Duitsland. Waar nog een leuke anekdote over is te zeggen. In de oorlog was de toevoer van grondstoffen zeer beperkt, zodat er een vervangend drankje uitgevonden moest worden. Waar men in Nederland dan zei ‘surrogaat-koffie’, ‘surrogaat-chocolade’ etc. zei men in het Duits ‘Fantasie’. Inderdaad, het vervangende nazi drankje voor coca-cola is gebaseerd op sinaasappels en heet Fanta.

Mijn moeder kijkt me wat verbouwereerd aan en weet niet echt wat ze van Coca-Cola’s liefdesverklaring aan de Holocaust moet vinden. ‘Maar het punt is niet dat Coca-Cola Nazi is. Dat zijn ze niet. Het punt is dat ze gewetenloos zijn. Want toen Hitler niet meer zo populair was juichten ze voor een ander team’. Dan vertel ik haar over een sponsor van het Amerikaanse leger tijdens de Korea Oorlog in de jaren ’50. Die wist zoveel van zijn product mee te geven aan de soldaten, dat het veelvuldig op de foto was te zien in de krant. Zo wist deze fabrikant zich te verbinden met de strijd tegen het rode gevaar en voor vrijheid (kuch). Heel slim. Dat was Coca-Cola. Het maakt ze echt niet uit. Als er een nationalisme de kop opsteekt onder de rotsapen van Gibraltar, en Coca-Cola kan hun cola verkopen, dan zullen ze juichen voor de rotsapen.

Thuis gekomen zet ik het nieuws op. Op een gegeven moment gaat het over het EK, en dan komt uiteraard weer de vraag ter sprake, die vraag die de bourgeoisie de hele dag bezig houdt. ‘Maar kunnen we er nog rijker van worden?’ Speciaal voor de gelegenheid laat een willekeurige yup van ING, ene Charles Kalshoven,zich interviewen in de Ajax Arena. Het stadion is leeg dus waarom ze de moeite namen om nou net daar hun interview te doen, zo tussen die klapstoeltjes, is een raadsel.

Dan vraagt de NOS zich af, van welk land de winst op het EK het beste effect zou hebben voor de economie. Griekenland, zegt Kalshoven met overtuiging. ‘We zien in ons onderzoek dat de Grieken een stuk samenhoriger zouden worden als ze de titel winnen. Dat kan natuurlijk wel helpen om pijnlijke maatregelen acceptabel te maken zoals lagere lonen’. Ze zullen hard moeten duimen, want het Griekse elftal stelt niet gek veel voor op Europees niveau. Overigens stelt ING op hun website trots de hoofdsponsor te zijn van het Oranje-elftal. Tsja. Het maakt ze niet uit voor welk team ze moeten juichen: als het geld maar blijft binnenstromen. En een mooie illustratie van hoe nationalisme de bourgeoisie hier tot nut is. Nationale samenhorigheid is goed, want dan kunnen we de arbeiders minder betalen, zegt Kalshoven. Knoop dat in je oren.

ωλε ωλε ωλεεεε, ψε αρε θε θιαμπιονς, ψε αρε θε θιαμπιονς!

zondag 20 mei 2012

Dwangarbeid is fairtrade

Fairtrade is echt de grootste onzin. Nu blijkt dat Max Havelaar Fairtrade producten worden gemaakt door dwangarbeiders! Janneke van Beek schrijft op haar blog hoe het haar verging in de gevangenis.

'Laatst moest ik twaalf dagen de gevangenis van Breda in vanwege onbetaalde boetes. In de gevangenis is ‘arbeid’ verplicht. Doe je het niet, zit je 23 uur per dag in je cel en lucht je 1 uur in je eentje.  Tijdens de intake word je niets verteld over die ‘arbeid’, maar ineens hangt er een blauw geplastificeerd kaartje met het woord ‘arbeid’ aan het spijkertje naast je celdeur…. Ik besloot te gaan werken, aangezien ik graag wilde zien hoe het daar aan toe gaat'.

'Ik moet reeds genaaide slopen controleren en loshangende draadjes wegknippen. Verbijsterd zie ik het label:
Max Havelaar Fair Trade'.


Toch een beetje sneu voor de grachtengordel salonsocialisten. Die graag hun Fairtrade koffie drinken, hun glas in de kringloop doen en strikt vegetarisch eten, in de illusie dat zo een betere wereld toch weer een kleeeiiin stapje dichterbij is. De meesten zullen toegeven dat 'het niet de uiteindelijke oplossing is', maar baat het niet dan schaadt het niet, alle beetje helpen, enzoverder. Nou mooi niet dus! Eerlijke handel bestaat niet, en al helemaal niet in het kapitalisme. Fairtrade is niets anders dan slimme propaganda voor het systeem. Het hele uitgangspunt is dat het systeem zelf goed is, maar dat er 'verstoringen' zijn. Met behulp van het kapitalistische systeem zelf (handel, consumptie, liberalisme) valt dit recht te zetten. 'There is no other pill to take. So swallow the one, that made you ill' schreef Rage Against The Machine toepasselijk enige tijd geleden. 

Alle beetjes helpen, maar Fairtrade is helemaal geen 'beetje'. En dat kennelijk Fairtrade spullen worden gemaakt door dwangarbeiders onderstreept dat. En zijn het allemaal geharde maffioso in de gevangenis? Het zijn veelal mensen zoals jij en ik. Janneke had een aantal boetes niet betaald. In de ogen van de staat zijn velen van ons crimineel. Ga maar eens bij jezelf te rade.Weg met Fairtrade.

donderdag 17 mei 2012

Politici leggen het Lenteakkoord uit - in hun eigen woorden!

Zijne Excellentie Jan Kees 'het moet van Brussel'  de Jager

X miljoen hier eraf, Y gecompenseerd en de eigen bijdrage omhoog, ontslag-rechten omlaag….
Snap jij het nog? De Rode Lynx kon het even niet meer volgen, dus heeft een aantal sleutelfiguren gevraagd om tekst en uitleg over het ‘Lente-akkoord’. Zo legt Alexander Pechtold (D66) uit: ‘De rollator hoeft niet in het basispakket; het is de eigen verantwoordelijkheid van mensen. Ouderen zouden eindelijk eens moeten opgroeien’

Een groepje ijverige politici verdringt zich rondom de camera en microfoon van de Rode Lynx. Nu niemand nog snapt waar ze mee bezig zijn, willen ze graag op dit populaire blog aan het Nederlandse Volk uitleggen wat ze van plan zijn en waarom.  De antwoorden blijken ontluisterend. Alexander Pechtold en Jolande Sap (GL) staan te kissebissen over wie als eerst mag. ‘Rustig,  we komen allemaal aan de beurt!’ zegt Jan Kees de Jager (CDA). Met zijn ietwat gezette postuur komt hij er niet door. Ondertussen is Sybrand van Haersma Buma (CDA) tussen de benen van Jolande Sap door gekropen en verschijnt stralend voor de camera. ‘Sybrand, je toupetje zit scheef!’

Nu ook zijn ‘haar’ weer in orde is raakt Van Haersma-Buma aan de praat. ‘Wat mij het ergst raakt is als ik langs een café loop, ná de klok van half 9, en ik werklui hun zuurverdiende geld zie vergooien aan drank en sigaretten. Ze moeten de dag erop weer vroeg op, wat doen ze hier op dit onchristelijke tijdstip!? Al die gezelligheid is des duivels oorkussen! Wacht, ik heb er nog wel een mooi bijbelcitaatje bij’. Hij voelt in zijn achterzak naar zijn bijbel, maar Sap is hem te snel af. Met een ferme corrigerende tik zegt ze ‘Mafketel, hou je aan het plan!’ ‘Ja moeder…’ Sybrand wendt zich nu weer tot mijn microfoon. ‘Waar waren we….ach ja. Al die gezelligheid, dat is slecht voor hun gezondheid en onze concurrentiepositie. Daarom gaan de accijnzen op bier met 10 procent omhoog, voor wijn met 15 procent en voor sterke drank met 6 procent. Want voor het slapen gaan een Oranjebittertje op de koningin moet blijven kunnen, natuurlijk. Tabak gaat ook meer kosten’.

Nu komt Jolande naar voren. ‘De dierenpolitie is van de baan. In deze tijden moeten we consequent beleid maken. Hoe krom is het om terwijl sommige mensen als honden behandeld worden, we honden als mensen behandelen?  De vaardigheden die de politie heeft geleerd bij het opsporen van vermiste goudvissen kunnen we nu goed gebruiken in de strijd tegen het terrorisme. Daarom is Dion Graus (PVV) met de restanten van de dierenpolitie naar Afghanistan gegaan in het kader van het real-life programma ‘Man, man, Uruzgan’. In Nederland zullen we ondertussen voortaan consequent zijn: dieren en mensen behandelen we hetzelfde. Voortaan zal iedereen door de politie als hond behandeld worden’.

Alexander Pechtold: ‘Ik ken een boel mensen die als een eerst levensbehoefte hebben dagelijks naar een musical te gaan. Met enige trots kan ik zeggen, dat ik vorige week wel 9 musicals heb gezien! Ja, ook ik behoor tot die groep. Het is dan ook niet te begrijpen dat de BTW voor theatervoorstellingen omhoog ging. Dat hebben wij dus geschrapt. Laten mensen eens de hoge cultuur van Joop van den Ende opsnuiven’. ‘Maar wat kunt u zeggen over het besluit de rollator uit het basispakket te halen?’, vraagt onze verslaggever. ‘De hoeveelheid rollators in Nederland loopt de spuigaten uit. Vol is Vol! Bovendien, als die bejaarden nou zo nodig een rollator willen, waarom kopen ze er niet gewoon één? Ik wil mijn zoontje van 6 als voorbeeld stellen. Van iedere keer dat ik hem een euro geef nadat hij het hele huis heeft opgeruimd en gesopt, moet hij 30 cent in een speciale spaarpot doen. Daar kan hij later de allermooiste rollator van gaan kopen.  Zo hoort het: werken voor je geld, eigen verantwoordelijkheid. Ouderen in Nederland zouden eens op moeten groeien’.

‘Nou ben ik’ piept De Jager van achter Pechtold. ‘Nou ben ik!!!’ Door zijn onrustige heen en weer gespring is zijn overhemd uit zijn broek geschoten. Plots hangt zijn buik tot op zijn knieën. Twee assistenten komen aangerend.  De eerst gaat op zijn knieën zitten en houdt de buik van zijne excellentie de minister omhoog, terwijl de ander puffend en steunend het versterkte overhemd weer in de broek probeert te proppen. ‘Wat is dit voor situatie!’ Paf! De assistenten krijgen er flink van langs. Een scheldkanonnade volgt. ‘Moet ik voortaan soms zelf mijn kleren aan gaan trekken! Waar betaalt de overheid jullie voor!’ De Jager neemt nog een trekje van zijn sigaar en dooft die op de kruin van één van zijn employees.

Minister de Jager lijkt niet echt meer bezig met de camera, dus draait deze wederom naar de presentator van De Rode Lynx. ‘U hoort het beste kijkers. Een volledig pakket waarin de breedste schouders de zwaarste pensen dragen. Voorts dient nog benoemd te worden, dat we allemaal sneller ontslagen mogen worden maar langer door moeten werken. Ook krijgen we allemaal minder geld maar de coalitie spreekt wel de wens uit dat wij meer zullen besteden. Mocht u gek worden van deze waanzin, gaat u dan nu naar de doctor want het eigen risico wordt alweer verhoogd, dit maal naar 350 euro. Veel sterkte allemaal onder het kabinet Rutte-1 ½’.

woensdag 16 mei 2012

‘Demonstrant moet harder kunnen optreden’

Dat vindt althans Henk ‘Rode Vuist’
de Vries van de gematigd-extremistische Denkbeeldige Partij. Als het aan de DP ligt moeten demonstranten harder kunnen optreden tegen gewelddadige politie-agenten, zonder dat zij worden beschuldigd van openbare geweldpleging. Volgens de partij worden demonstranten tijdens acties vaak door baldadige agenten in elkaar geslagen, maar hebben zij geen wettelijke bevoegdheid zichzelf te kunnen verdedigen. 

Door De Zwarte Lynx

Henk ‘Rode Vuist’ de Vries heeft hiervoor een pamflet op de deur van de Tweede Achterkamer gespijkerd. Daarin stelt hij dat bij 1-mei demonstraties in 2010, 2011 en 2012 in de steden Rotterdam, Nijmegen, Utrecht en Amsterdam actievoerders met “hard politiegeweld” werden geconfronteerd waarop zij geen enkel weerwoord konden geven. Ook bij andere acties in de afgelopen jaren zou de politie hard hebben opgetreden, en demonstranten niks anders hebben kunnen doen dan “We are peaceful – What are you?” te schreeuwen. Bij het “brute ingrijpen” naar aanleiding van een kraakactie in Amsterdam Oost “leidde het maken van een ‘v-teken’ met de hand opnieuw tot klappen en arrestaties.”

Actievoerster Ingrid ‘Bivakmutsje’ WATGAATJOUDATAAN!? staat sympathiek tegenover het voorstel, hoewel ze stelt “te moeten kotsen van elke partijpolitiek”. Louter passieve maatregelen waarmee demonstranten zich beschermen “blijken niet afdoende te zijn. Sterker nog, ze worden gebruikt als reden om ons extra hard in elkaar te meppen.” Te denken valt hierbij aan versterkte spandoeken “waarmee klappen afgeweerd kunnen worden” en gezichtsbedekking die “voorkomt dat je gezicht op een billboard wordt geplaatst met ‘HOOLIGAN’ eronder, nog voordat er ook maar één rechter aan te pas is gekomen om te oordelen of je daadwerkelijk iets hebt gedaan.”

Eloïse ‘Stink-Hippie’ Haersma-Buma, van de Pacifistische GeitenwollenSokkenBond voor Thee-Leutende SufKutten (m/v) (PGSB-TLSK), staat verrassend genoeg ook niet afwijzend tegenover het inititiatief. Een van haar dreadlocks uit haar ogen halend, vertelt zij “jarenlang hebben we mensen als Henk en Ingrid opgeroepen geweld niet met geweld te beantwoorden.” Het idee hiervan zou zijn geweest dat zo’n houding zou “de-escaleren, waardoor we met minder geweld zouden worden geconfronteerd.” De strategie was volgens haar met de beelden van het politiegeweld in de hand de publieke opinie dit geweld te laten afkeuren, en via het aankaarten ervan bij de politiek en klachten in te dienen bij de politie het geweldadig politie-optreden te doen verminderen. 

“Deze strategie, in de volksmond ‘huilie huilie doen’, heeft niet het verwachte resultaat opgeleverd” stelt de woordvoerster van de PGSB-TLSK. “Sterker nog, het politiegeweld is de afgelopen jaren juist toegenomen.” Onder deze omstandigheden kan zij het niet over haar hart krijgen mensen als Henk en Ingrid “een duidelijke falende strategie te blijven voorschotelen.” 

Of het pamflet van Henk ‘Rode Vuist’ de Vries, getiteld “Ik ben Gekke Henkie niet, je hebt Geluk dat ik je niet voor je Kop Schiet”, besproken zal worden in de Tweede Achterkamer valt te betwijfelen. Een woordvoerder heeft reeds laten weten dat men “in de regel niet luistert naar geluiden uit de samenleving, behalve als ze met een zak geld gepaard gaan”.

[diss-claimer: dit is géén oproep tot geweld. (Politie)geweld roept (volks)geweld op.]

dinsdag 15 mei 2012

De vijfhonderste colonne G500

Bij het zien van de koppen van de leiders van G500, allen notoire kakkers, zullen een boel mensen vraagtekens zijn gaan zetten bij de goede intenties van deze organisatie die zegt voor jongeren op te komen. Hun tactiek: infiltreren in de grote regentenpartijen. Nu komt er nog wat bij: geld werven zoals de corrupte Amerikaanse imperialistische partijen dat doen. Maar dat is nog tot daar aan toe. Deze 'jongerenorganisatie' staat eigenlijk onder toezicht van rechtse stokoude mannen. WTF?!

'De vijfde colonne is een term die gebruikt wordt om aan te geven dat er in een land of een andere eenheid bepaalde krachten aanwezig zijn die voor de vijand werken. De term suggereert een georganiseerde samenzwering die op instigatie van de vijand van binnenuit de weerstand probeert uit te hollen.' Wikipedia over de het verschijnsel 'vijfde colonne'. Je zou haast zeggen: perfect van toepassing op G500. Aansluiten bij de terechte frustratie en woede van jongeren, en dat proberen om te buigen naar hard rechts beleid.

Sywert van Kakkerich van Lienden
Kijk eens naar deze kop. 'Jongeren zijn niet vertegenwoordigd!' zegt 'ie. Nee, jij, kakker, gaat ons jongeren vertegenwoordigen! Hij kan waarschijnlijk niet eens normaal plat NedeRRRRlands. En hoe gaan we de jongeren vertegenwoordigen? Door als jongeren de VVD, CDA en PvdA in te gaan. In al de jaren dat ik bezig ben met politiek, nog nooit zoiets debiels gehoord, maar uiteraard gaat de media er gewoon in mee.

Het enige wat deze man vertegenwoordigd zijn blanke, hoogopgeleide, rechtse, rijke jeugd die maar AL te graag een baantje in de top van de politiek of het bedrijfsleven wilt. Met andere woorden: Sywert is niet zomaar een jongere, hij is van een andere KLASSE dan wij arbeiders. Hij hoort niet bij ons, hij is bourgeois. Fuck hem. Maar, hij heeft het tot nu toe weten te verhullen. Zelfs de wens een half miljoen op te willen halen om reclamespotjes uit te willen gaan zenden volgens het systeem van de grote Amerikaanse imperialistische partijen, de Democraten en de Republikeinen, ontmaskerde hem nog niet volledig.

Sywert van Lieden en zijn G500 ontmaskeren zichzelf als klassevijand met hun Raad van Toezicht. Je leest het goed: ze hebben zichzelf georganiseerd als een bedrijf of instituut! De 'jongerenorganisatie' heeft de volgende oude rechtse bourgeois als toezicht:


Herman Wijffels, econoom, oud-directeur Rabobank, oud-bewindvoerder wereldbank, voorzitter polderinstituut SER, legde basis van Balkenende IV, een van grondleggers 'De Nieuwe Vakbond',


Paul Schnabel, directeur Sociaal Cultureel Planbureau, raad van comissarissen Shell, honderd-en-een nevenfuncties in het old-boys network waaronder bijvoorbeeld bij de Nieuwe Kerk van Amsterdam.


Lex HoogduinLex Hoogduin, Hoogleraar monetaire economie, had verschillende (hoge) functies in De Nederlandsche Bank, oud-hoofd econoom Robeco, etc.




http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/f/fe/Pieter_Winsemius.jpgPieter Winsemius, ex-adviesbureau McKinsey, VVD-minister in rechts sloopkabinet Lubbers-I, Minister in Balkenende-III, schrijver boeken over management, wetenschappelijke raad voor regeringsbeleid. 



Zeg nou zelf. Zijn deze mensen, de typische machthebbers in Nederland, die heen en weer springen tussen de kapitalisten (het bedrijfsleven) en hun lakeien (de politiek), de mensen die toezicht houden op een jongerenorganisatie? Nee. Het zijn mensen die toezicht houden op de G500ste colonne, dat zooitje kakkleuters.

woensdag 9 mei 2012

Lofzang op de liberale held Tofik Dibi

Wie houdt er niet van Tofik? Hij is jong, knap en hip. Laatst introduceerde hij nog de hashtag #matties4life. Dit is aansluiten bij de massa’s; dit is wat Den Haag nodig heeft. In de kamer, maar toch rebels trouw blijven aan je roots in Slotervaart! En laten we ons er niet door laten ontmoedigen dat slechts één bollig blank joch nu, na 4 dagen, in positieve zin Tofiks hashtag heeft overgenomen. Want Tofik is echt wel fris en vernieuwend en jong. Mijn god, heeft deze politicus Axe gespoten?!

Het is waar, Tofik is of was niet de ergste. In 2007 zat de schrijver van dit blog nog samen in de bak met Tofik. Dat we met een parlementariër waren opgepakt gaf ons aardige privileges. We hebben zelfs groepsportretjes kunnen maken, kregen lekkere koffie, mochten de schoenen aanhouden, het was reuze gezellig. De foto’s heb ik nog bewaard. Tofik steunde ons toen we de poster ‘Geert Wilders extremist’ niet mochten verkopen in Amsterdam. Ik was van hem onder de indruk, het gaf blijk van karakter dat hij dit deed. Hij had z’n ID niet bij zich, z’n broer zou ‘m brengen uit Slotervaart. Die broer deed er lang over want die ging eerst nog even douchen, en in keurige straattaal maakte Tofik z’n broer telefonisch duidelijk dat hij nou wel eens op moest schieten. Enigszins ongemakkelijk vond Tofik het wel, met een handvol marxisten in één celletje. Dat was 2007.

Ik vroeg me al af wat iemand als Tofik Dibi dan deed bij een partij als Groenlinks. Maargoed, er zaten en zitten wel meer goede en oprechte activisten bij Groenlinks. De partij was toen ook nog wel een stuk minder verrechtst dan nu. Ik had dus een goede indruk van hem. Eerder was Tofik betrokken bij het organiseren van anti-oorlogsprotesten en anti-racisme acties. Dat zit wel snor, toch? Het één en ander begon echter gauw te veranderen bij Tofik. Hij trok samen op met Rita Verdonk in 2008, omdat ze het niet eens waren met de toenmalig minister Rouwvoet.

Nu stemmen links en rechts wel eens vaker samen in de kamer, maar dit ging verder. Verdonk, die zo’n beetje model staat voor het harteloze immigratiebeleid van deze eeuw, daar ga je als anti-racist niet mee samenwerken. Voor Tofik echter was het een principieel punt. Niet alleen was er namelijk de vleierij  van ‘ze is charismatisch, ze haat gezanik, ze is echt goed’, ook zei hij dit: ‘Ik noem het nieuwe politiek. Door de barrières van de verstikkende partijpolitiek heen breken’. Alle ideologische veren overboord de MS Dibi. Hij is tegen het links-rechts denken. Of is hij zelf danig rechts geworden dat hij het verschil tussen zichzelf en rechts amper nog kan zien?

Natuurlijk zijn er ook de mooie momenten, waarop Tofik Wilders of Fleur Agema op hun nummer zet. Maar tegenover dergelijke types hoef je niet echt een principieel anti-racist te zijn om je te onderscheiden. Tofik is een gematigd racist geworden, die best wilt zeggen dat moslims een beetje achterlijk zijn. Maar toch, er blijven van die voorvallen. Bijvoorbeeld in 2009 kwam hij nog in aanvaring met Ahmed Marcouch (ook zo’n voormalig anti-racist, die ooit nog op het Marxisme Festival sprak), toen stadsdeelvoorzitter in Amsterdam, over het uitzetten van twee Amsterdammers zonder geldige papieren. Hij adviseerde Marcouch zich te melden bij Wilders. Het moet gezegd worden, dat Tofik met dit soort acties toch nog wel iets van respect kweekt. Maar hoe lang zullen deze principes overeind blijven? Toen René Danen, een doorgewinterde activist tegen racisme, samen met anderen een rechtzaak begon tegen Geert Wilders in 2010, riep Tofik Dibi deze wel principiële anti-racist op Groenlinks te verlaten.

De Kritische Studenten Utrecht maakten een mooi
plaatje voor het protest bij het Groenlinks congres
Het meest pijnlijke moment voor mij was echter tijdens een studentendemonstratie in 2009 in Den Haag, tijdens het laatste kabinet Balkenende. We staan er voor het behoud van de studiefinanciering. De universiteiten stonden toen nog publiekelijk aan onze kant; later zouden zij ons een mes in de rug steken. We rekenden Groenlinks tot onze bondgenoten; zaten wij er even naast. Tofik Dibi was de universiteiten voor. ‘Jullie zullen er aan moeten wennen dat de basisbeurs in de toekomst ook niet meer houdbaar is’, deelde hij de protesterende studenten mee. Auw! Tofik, wat flik je me nou?! Groenlinks is volhard in hun standpunt tegen de basisbeurs. De Kritische Studenten Utrecht maakten een mooi plaatje hierover. We hebben zelfs nog een keer – tevergeefs - actiegevoerd bij het GL congres op dit punt.

In 2011 schreef Tofik zijn Final Fatwa. Hoe lang hielden zijn principes stand? De inhoud is nog erger dan de vieze alliteratie in de naam. Hij vond het nodig om tien jaar na Nain-ieleffen de islamofobie nog een keer aan te slingeren, terwijl Wilders inmiddels was overgestapt van Moslims naar Polen en Grieken. Als reactie op Final Fatwa stelde Mohamed Rabbae terecht: fatwa’s zijn helemaal niet relevant in Nederland. Moslims leven ze niet na, dus waarom gaat doet hij alsof fatwa’s een probleem zijn in Nederland? Met zijn Final Fatwa ging Tofik volgens Rabbae mee in ‘de bekende retoriek van extreem-rechts tegen de moslims: achterlijk, fanatiek, gewetenloos, meedogenloos, onbeschaafd’. De vraag blijft: wat bezielt iemand om zo’n stuk rechtse bagger te produceren?

Er is maar één antwoord: Tofik Dibi is perfect geïntegreerd. Maar niet in Slotervaart: hij is samen met zijn mede oud-hippies helemaal zen met de rechtse naaiers uit de Tweede Kamer.

Hij is daarom de perfecte kandidaat voor Groenrechts. Hup Tofik!




Met dank aan onderzoek door Master of Political Science Jegor Sergeijevich Karpovich.

dinsdag 8 mei 2012

Komt een allochtoon in de buurt van de UvA

Het volgende is zojuist gebeurd, en geen woord van gelogen. Dit is Amsterdam in 2012.

De les is afgelopen. Ik loop naar buiten, het de overkapte gang van het Oudemanhuispoort in, en draai een sjekkie. Naast mij staan 3 jonge mannen tegen een muur. Ze kletsen wat, ik hoor niet waarover, ik heb een koptelefoon op. De gang is vol met mensen, die van en naar de UvA gaan.  Niets aan de hand. Een van de mannen haalt een zakje wiet uit z’n zak. Drie gozers, tegen een muurtje, aan het kletsen, met zodirect een jointje erbij. Niets aan de hand.

Dan duiken er plots twee agenten op hun stoere fietsen op. Ze sluiten de heren in. Identificeren! Ik kijk het even aan, draai me sjekkie af, steek hem aan. Met handgebaren maken de drie mannen hun verontwaardiging duidelijk. Nu ik mijn koptelefoon afzet, hoor ik wat ze zeggen. Eén van hun heeft weinig zin zich te identificeren, eerst wil hij weten waarom. Maar hij heeft z’n ID wel bij zich, net als de andere twee, die hem af afgegeven hebben. Die manen hun vriend tot kalmte. Vuil kijkt één van hun de twee agenten aan. 

Die vraag ‘waarom dan?’ was een vraag te veel. De agenten roepen om versterking. Ondertussen ben ik dichterbij gaan staan. Gegevens worden genoteerd door de dienders. Het klopt me in de keel als ik een vraag stel. ‘Waarom vallen jullie die jongens lastig?!’ De agenten reageren niet. De mannen biechten op: ‘We deden niets! We staan hier gewoon!’ ‘Ik geloof dat er wel een reden is dat ze jullie om identificatie vragen. Jullie zijn de een van de weinigen hier die niet blank zijn. Is dat niet toevallig, agent?’ Geïrriteerd kijkt de blauwe racist mij aan. Wat een clowns, in hun debiele jasjes, denk ik, en dan ook nog zo’n domme helm.
‘E, jij snapt het tenminste! Het is gewoon racisme! Alleen daarom! Boks man!’ zegt de langste van de drie. Boks. Maar nu ben ik in ene ook ingesloten. We hebben in het kleine overkapte gangetje van UvA OMHP nu 7-8 agenten om ons heen. Binnen twee minuten waren ze hier. Ondertussen is een van de zeldzame zwarte studenten aan de UvA er bij komen staan. ‘Wat is hier aan de hand?’ 

Eén van de agenten vordert me weg te gaan van de ingang van mijn eigen universiteit. Anders ben ik aangehouden. Het gaat me allemaal wel erg snel. Ik wens de gozers sterkte en loop weg met de andere omstander. We hebben het er nog even over. Hij is minder verontwaardigd over het gebeuren. ‘Misschien was het wel echt tuig, dat weet je niet’. Nee, inderdaad, maar de politie ook niet. Die gingen puur af op hun huidskleur. En als je er nooit wat van zegt, dan blijven ze terugkomen voor meer, vertel ik hem. Kijk naar hoe ze telkens verder onze rechten inperken. En dat ze nu gewoon zonder reden ze om ID vragen, dat is slechts één keer eerder voorgekomen in de Nederlandse geschiedenis: tijdens de Duitse bezetting. ‘Misschien heb je gelijk, ik weet het niet’. Tsja. Fuck it, zeg ik, ik ga er van door. Laters. 

Lopend naar mijn fiets overdenk ik dat ik me eigenlijk had moeten laten oppakken. Omdat ik het niet had moeten pikken. Misschien hadden de drie brave burgers met het verdachte wietzakje dan ook in de problemen gekomen. In tegenstelling tot dit straattuig had ik niet mijn ID op zak. Maar ik had op zo ad rem weinig zin om wéér 6 uur in de cel te zitten. Rondjes lopen en ze tellen omdat je weer eens niet luisterde naar oom agents wijze raad. Dat is echt fokking saai, en dan had mn vriendin voor niets naar de stad gekomen, want we gingen wat gezelligs doen. Kutsmeris, nu ben ik chagrijnig. 

Geschreven in de UvA bieb aan de Singel, omringt door blanken.

zaterdag 5 mei 2012

Marshallhulp: propaganda, mythes en een vergeten oorlog

Het Marshallplan: vreedzame ontwikkelingshulp of Koude Oorlogsvoering?
Het is 'bevrijdingsdag'. De dag hangt aan elkaar van leugens en propaganda. Socialisme.nu legt uit dat WO II bepaald niet een 'goede oorlog' was en het de geallieerde regering ook niet om vrijheid was te doen. Hierdoor geïnspireerd publiceer ik hier een licht aangepaste inleiding bij een onderzoek naar de Marshallhulp propaganda uit 2010. Het kijkt naar de relatie van de Nederlandse na-oorlogse economie, de geopolitieke spellen, en de Marshallhulp. Ook hier blijken de nodige mythes rondom te bestaan. 

Laten we bovenal niet vergeten dat op het moment dat wij 'bevrijd' waren, Nederland nu wederom vrij was de vrijheid van anderen te ontnemen, met name die van de Indonesiërs tijdens de gruwelijke 'politionele acties'. Het volgende maakt soms een beetje snelle sprongen, maar bevat zeker nuttige informatie over na-oorlogs Nederland en nuanceringen van het dominante beeld hiervan.
In de propaganda rondom het Marshallplan zelf en uit onze tijd komt het beeld naar voren dat Europa op een haar na vernietigd was na de oorlog en nog amper levensvatbaar.[1] Enige nuance lijkt op zijn plaats. Het blijkt dat dit beeld deels verzonnen is door marshallplan propagandisten om het marshallplan aan beide zeiden van de Atlantische Oceaan aantrekkelijker te maken. John Killick maakt in zijn The Unites States and European reconstruction een aantal interessante statistisch onderbouwde opmerkingen hierover.[2]
            Dit wil echter geenszins zeggen dat de Nederlandse economie er goed voorstond, alhoewel de Nederlandse economie als een van de weinigen in de eerste jaren van de Duitse bezetting nog was gegroeid. De vernietiging en leegroof van Duitsland door de geallieerden direct na de oorlog deed de Nederlandse economie grote schade toe. Doordat Duitsland als handelspartner wegviel, met name voor de specifieke import van machinerie, moest Nederland gaan importeren vanuit met name de VS, wat noodzakelijk leidde tot een dollartekort. Daarnaast was er de oorlogsschade in Nederland zelf.[3]
            Tegelijkertijd was de Nederlandse economie nog weerbarstig. Het was in staat om de grootste Nederlandse oorlogsinspanning ooit te leveren, na de grote depressie van de jaren 30, na de oorlog, in Nederlands-Indië. Het is waar dat een groot deel van de troepen ter plekke gefinancierd werden door de koloniale autoriteit, maar in Nederland werden grote kapitaalheffingen opgelegd om de oorlog te bekostigen. Die bedroegen tot wel de helft van het BNP, dus populair gezegd 'de helft van de economie', in 1949.[4]
            Na de oorlog was Nederland een van de meer succesvolle economieën in Europa. Reeds in 1947 werd het niveau van het goede vooroorlogse jaar 1938 bereikt; in 1950 zat zat men 50% daarboven. Deze kracht maakte de kapitaalheffingen mogelijk. Deze kapitaalheffingen bedroegen in de periode 1946 t/m 1949 de helft van de ontvangen hulp. Hierbij dient nog in rekening gebracht te worden, dat Nederland relatief vrij veel hulp ontving.[5]
            In 1949 viel een belangrijke peiler onder de Nederlandse welvaart weg. De dieptestructuur van de Nederlandse economie werd voor belangrijke deel bepaalt door de driehoeksverhouding Nederlands-Indië - Nederland - VS. Zo hadden bijvoorbeeld de koloniën een handelstekort met Nederland, waarmee onder andere het handelstekort met de VS kon worden opgevangen.[6] Hier was de regering van doordrongen, wat mede aanleiding was tot een dergelijk harde oorlogsvoering. Nederlandse bedrijven vuurden hen hierin aan. De eerste 'politionele actie' heette niet toevalligerwijs operatie product.[7]
            December 1948 maakte de VS nog duidelijk op twee momenten dat de Marshallhulp afgeblazen zou worden mocht Nederland de nieuwe republiek Indonesië de oorlog verklaren. Niet omdat de Amerikanen zo van de Indonesiërs hielden; het ging om de dreiging van 'het communisme'. De Nederlandse regering hield vol dat zij het communisme het beste kon bestrijden in Indonesië, wat uiteraard een spook was dat over de onafhankelijkheidsstrijd van Indonesië hing. Toen Nederland echter niet langer de bevolking eronder bleek te kunnen houden, en de Republiek Indonesië aantoonde zelf communistenjagers te zijn, schaarde de VS zich achter de Republiek Indonesië. Zij werden gezien als een belangrijker bondgenoot dan Nederland in de regio. De Nederlandse regering, aangevoerd door Vadertje Drees, negeerde de Amerikanen en zette door met de oorlog (en kreeg uiteindelijk toch de hulp).[8] Het suggereert dat Nederland lang niet in een dergelijk afhankelijke relatie stond tot de VS als vaak gesuggereerd wordt in de eerste jaren na de oorlog.
            De onafhankelijkheid van Indonesië veroorzaakte een complete omdraai in de Nederlandse wederopbouwstrategie. De dieptestructuur was namelijk fundamenteel veranderd. Een maand na de onafhankelijkheid verscheen dan ook de eerste industrialisatienota. Voor deze strategie was Nederland volledig afhankelijk van de VS, omdat het als enige in staat was de benodigde machinerie, expertise en kapitaal te kunnen leveren.[9] De machtsrelaties tussen Nederland en de VS kristalliseerden dan ook pas uit in 1949. Nu past Nederland het meer in het 'algemene beeld' dat geschetst wordt. Nu heeft het ook een onderdanige houding richting de VS.
         Een anderen belangrijke overweging voor de Nederlandse staat wordt tevens door Killick aangestipt:

'Dutch official oppinion  was that the Marshall-plan came just in time to avoid a disaster. The economy would not have collapsed without the ERP, but there would have been no increases in consumption for many years. The post-war concensus did accept a long period of restraint to put the economy right, but it is doubtfull whether public oppinion would have accepted even more privation without radical political change. American assistance was very helpfull therefore, in taking Holland through this difficult period and allowing the recovery to continue.'[10]

Killick legt de nuance net anders dan ik, maar raakt wel een belangrijk punt. Het marshallplan, vond ook de Nederlandse regering, was niet essentieel in het overeind houden van de economie, maar essentieel in het voeren van een succesvolle kapitaalaccumulatie en productieverhogingspolitiek. Dit, mede als poging vanuit de heersende klasse om de macht in handen te houden. Na de jaren van leiden wilde het publiek welvaart. Met de Russen in Berlijn kon de Nederlandse regering maar beter de Nederlanders de worst voorhouden, dat men ook welvarend kon zijn onder het kapitalisme. Hiervan was de regering overtuigd en zeer open over.
            Met de uitbraak van de Korea oorlog in 1950 veranderde de situatie echter wederom drastisch. Alhoewel de Europese industrie profiteerde van de toegenomen Amerikaanse vraag wegens het opnieuw uitdijende Amerikaanse leger, werden ook de prijzen sterk opgedreven. De VS wenste dat Europa zich zou herbewapenen opdat het hun kon gebruiken bij de oorlogen en conflicten die ze hadden. Daarnaast zou het EHP (Europees HerstelProgramma) in 1951 aflopen.[11]
            Als reactie hierop werd de hulp veranderd en verlengt via de Mutual Security Act in 1951. De hulp was nu minder op economische, meer op militaire doeleinden gericht. Daarnaast was het meer korte termijn gericht dan de eerdere hulp. De oorlog in Korea verscherpte tevens de tweedeling Oostblok - NAVO, waarbij de laatste zich ook telkens meer als 'de vrije wereld' begon te definiëren.[12]




[1] Zie bijvoorbeeld Pien van der Hoeven, Hoed af voor Marshall. De Marshallhulp aan Nederland (Amsterdam 1997) of R.T. Griffiths, P.A. Schregardus et al (red), Van strohalm tot strategie, het Marshall-plan in perspectief (Assen 1997).
[2] John Killick, The Unites States and European reconstruction 1945-1960 (Edinburg 1997), 84. Killick beschrijft hoe bewust fraude werd gepleegd met het economische onderzoek achter het marshallplan.
[3] Killick, The Unites States and European reconstruction, 50.
[4] Killick, The Unites States and European reconstruction, 125-126.
[5] Ibidem.
[6] Gerlof D. Homan, The Netherlands, the United States and the Indonesian Question, 1948 in Journal of Contemporary History vol. 25 nr.1 (Londen 1990) 124-126.
[7] van der Hoeven, Hoed af voor Marshall, 41-42.
[8] Homan, the Indonesian Question, 132-136.
[9] Killick, The Unites States and European reconstruction, 65-69
[10] Killick, The Unites States and European reconstruction, 125-126.
[11] Ibidem, 95-96.
[12] Michael J. Hogan, The Marshall Plan: America, Britain, and the reconstruction of Western Europe, 1947-1952 (Cambridge 1987), 378-381.

woensdag 2 mei 2012

De wederopstanding van Ajax

Wat een ontroerend jaar voor Ajax. Menig Amsterdammer zal zich eerder hebben geschaamd, maar des te trotser zijn op de wederopstanding. Het NRC schrijft een prachtig artikel over de wederopstanding van Ajax. Het had zo een verhaal van een film kunnen zijn. Nu kan de Amsterdamse vlag weer uit. Het kabinet gevallen, Ajax kampioen, het is nog geen al te slecht jaar geweest.

Lees hier: De wederopstanding van Ajax

bijbehorend filmpje, van eind maart al: