Vrees niet: ook ik vindt zwarte piet een racistische en relatief recente uitvinding. En het heeft wel met slavernij te maken. Maar Zwarte Piet is niet het racisme. En hoe de voor en tegenstanders tegen elkaar tekeer gaan, is iets waar socialisten zich zorgen over zouden moeten maken, en niet zoals ook de IS doet, olie op het vuur gooien en tussen werkers van verschillende afkomsten gaan polariseren.
Ten eerste: Zwarte Piet is niet racisme. Zwarte Piet is een racistisch gebruik. Maar hoe nu alle problemen van gekleurde mensen in Nederland op de achtergrond lijken te verdwijnen door Zwarte Piet, vind ik echt weer typisch Nederlands. Op één ding snoeihard gaan, maar de economische, sociale etc. achterstelling van minderheden bijna uit het zicht verliezen. Alsof het racisme opgelost is als Zwarte Piet weg is. Weet je wat racisme is? Ik woonde vroeger op het Muiderpoortstation. Daar waren vaak controles op identiteit en fouilleringen. ‘Nette’ mensen mochten gewoon door, niet zo acceptabele mensen werden altijd gecontroleerd. Ik heb in me raam gezeten en geturfd. Zwarten werden altijd lastig gevallen, nog meer dan andere minderheden! Ze werden er vaak emotioneel van. Blanke kakkers e.d. werden nooit gecontroleerd. Ongeschoren tuig zoals de Rode Lynx werd ook lastiggevallen door de politie. Maar bij mij lag het ‘tenminste’ nog aan mijn kleding en gedrag. Me huisgenoot, die niet over de juiste papieren beschikte, die kon niet eens z’n eigen huis uit om een broodje te halen. Dit soort dingen, dat is pas racisme en dat gaat diep onder je huid zitten.
We moeten ons dus niet laten misleiden tot denken dat Zwarte Piet het grote probleem is. Dit is een punt waarop de woede over racisme naar boven komt. Een volledig terechte woede. Zwarte Piet versterkt racisme, door de stereotypering van zwarte mensen. Maar Zwarte Piet is ook gewoon een symptoom van het racisme. Daarom maak ik het onderscheid en zeg ik: Zwarte Piet is niet het racisme. Socialisten zouden altijd moeten wijzen op het diepere racisme, en niet moeten blijven hangen in symptoombestrijding.
Nu, hoe wordt de discussie gevoerd, hoe wil men veranderingen teweeg brengen? Anti-Zwartepietisten stappen naar de staat en zeggen: verbiedt dit. Of: organiseer het zelf niet meer, zoals in de centrale optocht in Amsterdam. De PvdA geeft sjoege op hun typische manier: Eberhard van der Laan, een belangrijk maar niet centrale speler in de partij, geeft deels toe (toch maar nadenken over de kleurenpiet) en probeert zo tevens de woede te kanaliseren via zijn partij.
Wat krijg je dan? Veel blanke Nederlanders voelen zich geschoffeerd. Los van of hun gebruiken racistisch zijn of niet; het zijn wel hun gebruiken. Niemand wordt graag de les gelezen. Nederlanders hebben al niet zo veel om trots over te zijn. Op het werk worden ze onder de voet gelopen door hun baas, en zijn ze bang voor de crisis. Politiek gezien worden ze continu in de zeik genomen, uitgezogen door bezuinigingen, en lijken ze ook alle controle kwijt. Een van die weinige dingen die hun nog rest is hun identiteit. En nu mag óók dat al niet meer. Je mag ook al niet meer roken in de kroeg, je mag je niet lekker misdragen op straat, je moet eco-vega-biologisch-dogmatisch doen, je moet lief voor dieren doen, je moet participeren maar ook gewoon je bek houden, etc. Alles voor hun besloten door een kleine elite in de naam van vooruitgang.
En nu weer Zwarte Piet. Hoe reageren veel socialisten? Niet van: zwart en wit hebben gezamenlijke belangen. Nee, het is vol in de aanval op Zwarte Piet via de media. Met een gestrekt been er in. Geen begrip voor onbegrip. Ik kreeg dat gestrekte been ooit ook tegen mij aan: mijn eerste reactie was dat ik de persoon die mij hard aanpakte een respectloze lul vond. Tenminste kon ik er nog direct tegenin gaan. Tegenwoordig is het gescheld via media. Of liever: anti-zwartepietisten die elkaars spullen delen op Facebook, elkaar opfokken; zwarte-piet aanhangers die hetzelfde doen, en uit de hand lopende internet discussies waar deze mensen elkaar ‘ontmoeten’.
Het is typerend hoe de discussie leek te kantelen in het voordeel van de anti-zwartepietisten, totdat de ‘pietitie’ werd gelanceerd. Toen werd in ene duidelijk hoeveel mensen uitgesloten waren van deze discussie. Over hun hoofden heen was de discussie gevoerd. De gewone, werkende blanke Nederlanders. Vervolgens vindt er een racistisch incident plaats op een zogenaamde pietitie demonstratie in Den Haag. Hoe reageren vele socialisten, waaronder de IS? Ze proberen het de pietitie ondertekenaars aan te wrijven en de mensen die om Zwarte Piet geven in extreem rechtse hoek te schuiven. Schandalig! Zo creëer je geen eenheid tussen zwart en wit, zo maak je verschillen groter.
Over de kleurenpiet nog: wat een domme onzin. Nederlanders hebben al alle kleuren van de regenboog. Waarom zou je ze dan gaan schminken in allerlei kleuren?! Een typisch domme politiek-correcte oplossing. In plaats van dat we zeggen: we zijn er trots op dat hier mensen uit alle windstreken wonen. Dus gewoon pieten niet schminken, kroeshaar en lippen weg etc. en hele probleem is opgelost. En kom niet met de 'kinderen' aan. Want kinderen snappen toch geen hol van wat er nu allemaal gebeurd. In ene is er die Zwarte Piet, en jaar of vier later bestaat hij in ene niet meer. Sowieso.
