Opnieuw en opnieuw doet de politie, in koor met rechtse partijen, oproepen om geweld tegen zichzelf meer te straffen. Zij verschuilen zich hierbij achter het geweld dat plaatsvindt tegen ambulance-personeel en brandweerlui. Maar er zit een wezenlijk verschil tussen de verschillende ‘hulpverleners’. Ambulancepersoneel en brand-weerlui mogen géén geweld tegen je gebruiken en redden je leven. Politieagenten mogen wél geweld tegen je gebruiken en verzieken regelmatig je leven.
Nieuwtje: De Rode Lynx heeft te snel berichtgeving van anderen overgenomen. In de demonstratie die hier besproken wordt zou volgens politie en media een demonstrant een agent hebben geslagen. De organisatie stelt dat hier voor geen bewijs is. Wel stelt de organisatie dat de demonstratie en de organisatoren hiervan voor het incident getreiterd en uitgelokt zijn door de ME. Verklaring van de organisatie staat onderaan.
Het is oudjaar. In plaats van dat al het ambulancepersoneel en brandweerlui gezellig thuis zit, moeten velen van hun nu de naad uit hun lijf werken. Ter plekke dreigt er vaak ook nog direct gevaar vanuit de omgeving, met name voor de brandweer. Maar ook omstanders kunnen gevaarlijk zijn. In een gespannen situatie (verkeersongeluk, geliefde die gewond geraakt is) kunnen wel de verkeerde mensen de schuld krijgen en kunnen omstanders zich tegen de werkelijke hulpverleners keren, vooral als er ook alcohol of drugs in het spel is. Brandweerlui en ambulance kunnen zich bovendien verminderd verdedigen omdat zij onbewapend zijn en bezig zijn met belangrijk werk. Dit geweld is van de laagste categorie en verontwaardiging hierover is terecht. Of hogere straffen een oplossing is, is nog maar sterk de vraag, maar hier ga ik nu niet op in.
Geweld tegen politieagenten is van een geheel andere categorie. In tegenstelling tot brandweerlui en ambulancepersoneel zijn politieagenten géén hulpverleners. Als je fiets gestolen is, helpen ze je niet. Maar ze weten je wel te vinden als je een keer 8 kilometer te hard heb gereden. De politie is bovendien erg racistisch, schrijft de Nationale Ombudsman en ook Geenstijl, het is onderdeel van hun cultuur. De politie pakt hardwerkende gewone mensen wel als ze iets ‘fout’ doen, maar de echte criminelen, de witte-boordencriminelen, niet. De politie staat aan de kant van de bazen en de staat als wij normale mensen protesteren. En bovenal: de politie is gewelddadig.
De politie is bijzonder gewelddadig. Hier zijn ze voor getraind en bewapend. Ze hebben wapenstokken, pepperspray, traangas, varia vuurwapens, tasers, waterkanonnen, harnassen, schilden, gepantserde wagens en nog veel meer. De politie schiet geregeld mensen dood of verwond die. Er is niet één organisatie in Nederland die zo gericht is op geweld tegen gewone mensen als de politie. Zware criminelen zoals Holleeder&co schieten tenminste nog vooral elkaar omver. Nu heb ik het nog slechts over direct geweld: wat te denken van het indirecte geweld, zoals intimidatie tijdens acties?
Sprekend was de demonstratie in Den Haag deze week tegen racisme, politiegeweld en voor rechtvaardigheid voor Rishi. Je zou zeggen dat juist tijdens deze actie de politie wel even zich gedeisd houdt. Maar nee. En zeker niet in Den Haag, waar de politie een naam heeft hoog te houden. Met al hun arrogante macht eisen ze van demonstranten om hun looproute aan te passen. Ze mochten niet naar station Hollands Spoor, wat een belangrijke plek is voor de actie aangezien dáár Rishi werd doodgeschoten. Verontwaardiging bij de demonstranten; arrogantie en dreiging vanuit de politie. Eén tiener trok het niet meer en haalde uit naar een agent.
Laten we kijken naar de strafmaten: Een tot op de tanden bewapende agent die een tiener (Rishi) doodschiet resulteert in vrijspraak voor een agent. Een tiener die een tot op de tanden bewapende agent een klap voor z’n kanis geeft resulteert in een gewelddadig politie-ingrijpen op de gehele actie en arrestaties. Arrestanten worden tegen de grond gewerkt, vernederd en afgevoerd. De tiener kreeg in de politiebus nog rake klappen. De tiener krijgt een taakstraf van 80 uur en moet 150 euro betalen aan schadevergoeding via supersnelrecht.
Dit is een dubbele standaard. Dit is terreur. En de politie wil deze dubbele standaard nog erger maken. De best bewapende mensen, de meest gewelddadige mensen, de meest gepantserde mensen, zij willen nog meer extra bescherming, met nog hogere straffen als je een keer iets terug doet tegen de politie door ze te slaan of te beledigen. Een of andere hooggeplaatste agent zegt nu: de rechter moet meegaan met het ‘maatschappelijk debat’ over geweld tegen politie. De laatste keer dat de Rode Lynx het naliep moest de rechter de burgerlijke wet volgen, en niet de waan van de dag. Maar bovenal: dat ‘maatschappelijk debat’ over geweld tegen politie is gecreëerd door juist die politie, in samenwerking met rechtse partijen en media. Dus zo lust ik er nog wel een!
Dus ik ben ook voor een dubbele standaard. Bestraf geweld tegen agenten niet of minder.
Lees ook: De dood van een grensrechter en een allochtoon
Verklaring van de organisatie is hier terug te vinden. Wij als organisatie van de demonstratie tegen racisme en politiegeweld vinden het nodig om in te gaan op de laster en foute informatie gegeven door de politie en media. Wij vinden het jammer dat de berichtgeving van de politie volledig is overgenomen door de media. En dat zij zich niet in de daadwerkelijke eisen en feiten hebben verdiept. Hierdoor is de politie door geweld te gebruiken in staat geweest om ons te criminaliseren, en een onjuist beeld te scheppen in de media. De feiten: De demonstratie was 4 dagen van te voren aangegeven bij Politie Haaglanden (vlak na het idee om de demonstratie te organiseren). Vóór de deadline van het aangeven was de politie al op de hoogte van de demonstratie en was er contact tussen politie Haaglanden en de coördinatoren van de demonstratie. De dag vóór de demonstratie vond er een overleg met de politie plaats onder leiding van agent Frans Jansen, coördinator operationele zaken. De politie was onvoorbereid tijdens dit gesprek en wist niet dat er een route gelopen zou worden (ook al was deze informatie reeds verstuurd tijdens de aanmelding). Aangezien dit voor hen blijkbaar nieuwe informatie was, moesten zij eerst weer langs de burgemeester om toestemming te vragen inzake de route. Hierdoor was er geen kans meer voor ons om over de route te overleggen; wij konden hem alleen nog maar accepteren in de avond (de avond vóór de demonstratie) toen wij de geplande route toegestuurd kregen. Wij stelden tijdens het overleg voor om te beginnen bij het stadhuis, langs de Schilderswijk te gaan, en te eindigen dichtbij Den Haag HS. De politie stuurde uiteindelijk het volgende: Spuiplein – Spui – Stille Veerkade – Paviljoensgracht – Groenewegje – Hooftskade – Hobbemastraat – Vaillantllaan – Paralelweg – Holland Spoor – Hofwijkstraat – Rijswijkseweg. Deze route werden wij genoodzaakt te accepteren wegens tijdgebrek. Tijdens de demonstratie passeerden wij een busje ME'ers met daarin een ME'er die de woordvoerder herkende van een eerdere demonstratie. Bij die bewuste demonstratie werd een vriend van de woordvoerder zeer gewelddadig voor vermeende belediging van een ambtenaar in functie gearresteerd en met een metalen pepperspray busje tot bloedens toe op zijn hoofd geslagen. Toen de woordvoerder zichtbaar geëmotioneerd reageerde stonden de ME'ers hem strak aankijkend uit te lachen en uit te dagen. Dezelfde agent zag hij vandaag weer in het busje en toen de ME’er hem herkende begon deze te lachen en vrolijk te zwaaien. Dit is maar één van de voorbeelden van hoe de politie zelfs de organisatoren van de demonstratie probeerde te intimideren en op te hitsen. De initiator van de demonstratie (en tegelijkertijd hoofd van de ordedienst) werd op een gegeven moment bewust uit de groep van demonstranten gehouden door de politie. De politie blokkeerde hem om een alternatieve (snellere) route via het voetpad terug te nemen om weer te gaan naar de demonstranten en zeiden tegen hem dat hij de “originele route van de demonstratie” moest volgen. Met de “originele route” bedoelden zij dat hij de straat moest oversteken (op een plek waar geen stoplichten waren). Toen hij, zonder keuze, dit deed werd hij gelijk gearresteerd omdat hij niet op de straat mocht lopen. Uiteindelijk werd hij anderhalf uur vastgehouden in de politiecel bij bureau Heemstraat. Bij zijn binnenkomst werd hij geïntimideerd door de politie die hem vertelde dat ze al wisten wie hij was en hem herkenden. Al zijn bezittingen werden in een zak gedaan en hem werd verteld dat deze zak niet geopend zou worden tot het moment waarop hij weer vrij zou komen. Toen dit moment aanbrak bleek dat de zak met persoonlijke spullen wel geopend en onderzocht. De politiechef van het bureau bevestigde dit. De woordvoerder werd vrijgelaten precies nadat de demonstratie was afgelopen. De woordvoerder heeft zich, in de woorden van de leidinggevende agent, zeer goed opgesteld en heeft geprobeerd elke escalatie te voorkomen. Dit staat echter in schril contrast met het beeld dat zij in de media proberen te creëren. Tien minuten vóór het gewelddadige optreden van de politie heeft de woordvoerder van de demonstratie de optocht stil gezet. Dit vanwege de dreigende houding van de politie en de angst voor gewelddadig optreden van de agenten. De woordvoerder bood de agent aan de demonstratie voortijdig te beëindigen, dit op aandringen van vele demonstranten. De agent weigerde echter en verzekerde de woordvoerder ervan dat de politie geen geweld zou gebruiken. Toen een aantal ogenblikken later de demonstranten de weg probeerden op te lopen, DE WEG DIE DE POLITIE ZELF DE DAG ERVOOR VOOR HAD GESTELD, sloeg de sfeer om. Een politielinie blokkeerde de demonstranten en begon deze op dreigende toon aan te spreken, hen te duwen en uiteindelijk te slaan. De politie gebruikt dus geweld tegen demonstranten die juist tegen hun geweld protesteren. Het is überhaupt erg bijzonder dat de politie geweld mag gebruiken tegen mensen die tegen het gewelddadige politiebeleid zijn zonder dat hier een objectieve partij bij aanwezig is die het gedrag van beide kanten kan observeren. Er stonden honderden ME'ers paraat en zelfs honden konden elk moment opgeroepen worden. Het idee dat demonstranten geweld zouden willen gebruiken met alle gevolgen van dien of een kans zouden maken tegen tientallen zwaarbewapende ME'ers is een sprookje. De politie creëert deze realiteit door hun grote aanwezigheid en opgelegde locaties waardoor demonstranten volledig geïsoleerd waren en er geen buurtbewoners aanwezig waren. Tijdens het conflict bij de demonstratie werden er nog twee personen gearresteerd. De politiewoordvoerder vertelde aan de media dat beide arrestanten met stokken sloegen en impliceerde dat ze schuldig waren aan openbare geweldpleging. Eén van die personen wordt helemaal niet ervan verdacht dat hij een stok heeft gebruikt; hij wordt door de politie zelf alleen beschuldigd van het ‘beledigen’ van een agent. De woorden van de politiewoordvoerder werden daarom ook snel teruggetrokken door het politiebureau waar deze demonstrant zat maar dit is niet in de media gerectificeerd. De andere demonstrant wordt er wel van beschuldigd een stok te hebben gebruikt tegenover de politie, maar nog vóórdat er een onderzoek hiernaar is geweest, en vóórdat er substantieel bewijs hiervoor is gegeven (en over het feit of er wel stokken aanwezig waren op de demonstratie) wordt hij al gecriminaliseerd door de politie en de media. De media neemt klakkeloos berichtgeving van de politie over en twijfelt duidelijk aan de legitimiteit van de demonstranten. Ze kopiëren alles: van niet bestaande namen van woordvoerders tot foutieve berichtgeving over de aanleiding van de demonstratie en eisen. Het eindresultaat is dat de politie door middel van het gebruik van geweld demonstranten in de media als gewelddadig heeft afgeschilderd. Alles om de mogelijke media aandacht voor de reden van demonstratie af te leiden is uit de kast gehaald. Ondanks meerdere rapporten over het racistische klimaat in Nederland en het racistische karakter van de politie in Den Haag wordt dit allemaal glashard ontkent. Feit blijft dat het politie korps Den Haag stelselmatig (racistisch) geweld gebruikt tegen burgers ongeacht of ze nou demonstreren of niet. Hun terreurbeleid in de Schilderswijk is een ultieme repressieve poging om zonder daadwerkelijk in de jeugd te investeren de situatie onder controle te houden. Dit is een beleidskeuze en de heren van Aartsen en Musscher zijn hier direct verantwoordelijk voor. Onze eis na deze dag is enkel sterker geworden. De enorme politie inzet toont tevens de belangen van de politie. Ondanks het feit dat er maar 50 demonstranten aanwezig waren was er een politie-inzet van ruim 100 mensen. Deze overbodige grote aantallen zorgden enkel voor intimidatie van demonstranten en buurtbewoners. Tientallen buurtbewoners van de Schilderswijk geven aan de demonstratie te steunen maar niet te durven aansluiten uit angst voor politiegeweld. Enkele kinderen tussen de 8 en 14 probeerden zich wel bij de demonstratie aan te sluiten maar werden door de politie geweerd. Uiteraard was de aanleiding voor de demonstratie het vrijkomen (en het spoedig terugkeren in het politiekorps) van de agent die Rishi vermoordde maar de demonstratie ging over veel meer dan dat alleen. Centraal stond al het racisme en al het politiegeweld van de politie in Den Haag. Wij demonstreerden niet voor Rishi alleen en wij hebben nooit gedaan alsof wij hem kenden. Door onzorgvuldig werk en de framing van de media wordt nu de familie van Rishi wederom beschadigd. Wij hopen dat de media de kans grijpt om alsnog een gebalanceerd beeld te geven.
