 |
| I support facial expressions |
De EU is een staatsvorm in wording die zonder enig overleg met de inwoners van bovenaf is gebouwd sinds de jaren '50. Het is altijd een project geweest van de betrokken staten en de aldaar gevestigde grote bedrijven. Een project waar alle betrokken Europese staten van profiteren. De EU was in de jaren '70 inmiddels zo groot geworden dat de heersers zich zorgen begonnen te maken over de legitimiteit van de EU. Het was inmiddels veel meer dan een simpel economisch verband tussen staten en in de jaren '70 hadden genoeg Europeanen laten zien tijdens grote protestbeweging niet zomaar alles te pikken wat regeringen hun voortschotelen. Hiervoor bedacht men een 'democratisch' element: het Europees Parlement, met Europese verkiezingen.
Het is belangrijk dit in de oren te knopen. De Europese verkiezingen zijn er niet omdat twee-en-een-half decennium na de eerste aanzetten tot de EU onze heersers spontaan een neiging tot democratie kregen. Deze verkiezingen zijn er puur en alleen om het bestaan van de EU te voorzien van legitimiteit. De verkiezingen gaan dan ook niet werkelijk ergens over. Niet alleen heeft het EU parlement amper wat te zeggen, de werkelijke besluiten liggen nog steeds bij de afzonderlijke regeringen wiens vertegenwoordigers geregeld bijeenkomen om het een en ander te bekokstoven. Regeringen die hun de inwoners van hun respectieve staten overigens ook niet vertegenwoordigen (noem mij eens een aantal populaire Nederlandse regeringen uit de afgelopen 20 jaar). Het resultaat is dat de EU niet alleen anti-democratisch is maar ook corrupt.
De grootste portie uit het EU budget is het landbouwbudget. Dit wordt bekokstoofd tussen staten. Frankrijk, dat tamelijk grote land, heeft een relatief achterlijke landbouwsector, en krijgt dus veel poen. Verder geeft de EU Frankrijk de mogelijkheid op een internationaal niveau nog mee te spelen, ook al is sinds het interbellum hun eigenlijke internationale macht werkelijk getaand. Dat is hun ding met de EU. In ruil hiervoor willen ze onderdeel zijn van de EU en zich de facto laten leiden door Duitsland en zijn economische macht. De achterlijke Franse landbouw biedt verder een achterlijk rechts Frans electoraat dat rechtse idioten als De Gualle en Sarkozy kan steunen als tegenwicht tegen de klassebewuste Franse werkende klasse. Dit is een aantal voorbeelden voor één staat. Ten behoeve van hun specifieke belangen tolereren Europese landen dit soort Franse zaken, zoals ze ook bereid zijn de onzinnige verhuizing van de ene Europese hoofdstad naar de andere, zodat men soms even in Frankrijk vergaderd. Het heeft niets te maken met een verheven Europa-gevoel of iets dergelijks. Dit soort kwesties zullen nooit werkelijk besproken worden tijdens Europese verkiezingen of aan de kiezer overgelaten worden. Ik noem het corruptie.
Juncker is nu aan de beurt om EU-voorzitter te worden. Dit is in achterkamertjes bekokstoofd tussen staten. Cameron was boos, want met deze 'pro-EU kandidaat' kan hij zich lastiger electoraal verdedigen tegen de UKIP die zoveel stemmen van zijn partij heeft afgesnoept. Het heeft niets te maken met recht doen aan een verkiezingsuitslag of iets dergelijks. Cameron wilt Juncker niet omdat het de belangen van de Conservatieve Partij schaadt. Gelukkig voor Cameron is de EU corrupt tot het bot en nu hij stennis schopt kan hij waarschijnlijk wel ergens anders hoog in het EU apparaat een hem vriendelijke kandidaat krijgen. Merkel zou Rutte, die politiek dicht bij Cameron staat, benaderd hebben. Lang geleden had men een term voor dit soort praktijken: kuiperijen. Dit is vriendjespolitiek. Dit is het verdelen van prestigieuze posten in achterkamertjes. Dit is corruptie. Precies hetzelfde werkt het systeem van Eurocommissarissen.
De euro is ook al zo'n corrupt voorval geweest. Het is van te voren bekokstoofd tussen regeringen, ons is weinig gevraagd. De Nederlandse regering heeft in 1992 een wisselkoers weten vast te leggen. Die gold ook nog in 2002. Gerrit Zalm lachte in zijn vuistje. Met de wisseltruuk gingen de Nederlanders massaal het schip in. We kregen minder euro's per gulden dan ze werkelijk waard waren. Zo konden de lonen gedrukt worden. Ondertussen konden slimme handelaren hun prijzen flink verhogen. In ons deel van de wereld vindt niet corruptie plaats zoals in bijvoorbeeld Latijns Amerika, waar je een agent wat geeft om onder een boete uit te komen of een douanier wat geeft om langs de grens te komen. Hier vind vooral een meer geraffineerde en ook brutere vorm van corruptie plaats. Zij daar aan de top hebben de banken, de bedrijven, de staten, de media. Die positie weten ze tot het maximale uit te buiten om een loopje te nemen met de werkende mensen. Deze corruptie is intrinsiek verbonden aan de hele aard van het kapitalisme.
